Try before you die

Ja dames en heren, Manou, ik en een aantal mensen van de spaanse school zijn afgelopen weekend naar Leon gegaan om daar nr 2 op de try before you die list te doen! Maar dat komt later pas want we beginnen natuurlijk gewoon bij het begin. Als je het dus wil lezen zal je gewoon het hele verhaal moeten lezen (of je scrolt naar beneden maar dat is natuurlijk niet leuk).

We beginnen dus bij maandag. Eerst weer Spaanse les, ik had een andere professor deze week dus eerst even wennen aan zijn manier van les geven.'s Middags hadden we een activiteit maar die leek ons niet zo leuk (was blijkbaar ook niet zo leuk) dus ik wist een betere activiteit: shoppen! Eigenlijk wilden we ook nog goed aan school gaan werken maar het shoppen duurde te lang dus dat werd 's avonds alleen maar huiswerk maken.

Dinsdag weer eerst Spaanse les. Tijdens de Spaanse les ook classe visual gehad en dus zijn we naar het chocolade museum gegaan, helaas geen chocolade op.
En 's middags natuurlijk weer een activiteit: koken. Nou ben ik al niet zon fan van koken en leren hoe ik gallo pinto moet maken... niet goed opgelet dus. Had ik eigenlijk wel moeten doen want dan had ik dat thuis kunnen maken om dan vervolgens zelf iets lekkers te gaan eten. Maar gelukkig bestaat er internet en daar staan vast wel recepten op, dus lieve mensen kijk maar uit! Ik heb overigens wel nog even met mn handen in de gescheurde tortilla's met kipsap en water gezeten omdat ik dat moest kneden, vieze handen dus. 's Avonds eerst nog gezellig op een terrasje gezeten. Daar waren kindjes heel schattig met blote buiken foto model aan het spelen die helemaal uit hun dak gingen toen ik foto's ging maken (un mas por favor).

Woensdag eerst Spaanse les gehad. 's Middags geen activiteit dus hebben Manou en ik gezellig in het euro café zitten internetten. Daar kwamen we nog twee menen tegen die achter ons in het vliegtuig zaten en daar hebben we mee gekletst. Ook vast de eerste dingen geregeld voor het weekend...

Donderdag eerst goed geïrriteerd Spaans gehad, had er echt geen zin meer in. 's Middags hadden we als activiteit iets wat het kind in mij toch wel leuk vind, naar de dierentuin! We mochten zelf kiezen hoe we wilden gaan, met de bus of met de auto. Dat werd dus de auto. Gezellig met z'n allen achter in de bak! Vanwege ruimte gebrek mocht ik op de rand zitten, niet erg over nagedacht want na een tijdje gaat dat best pijn doen en zo over de snelweg soms best eng. Muy peligrosso denk ik zo. Maar goed met lichte pijn in mn billen en al cowboy lopende toch levend de dierentuin in. Eerst vogels mogen kijken en toen door naar de wat interessantere dieren, tijgers, krokodillen, leeuwen, andere kat achtigen, rare beesten waar ik de naam niet van zou weten en ja geiten. Die geiten dienen volgens mij vooral als eten voor de wilde dieren en niet zozeer voor het plezier, maar wij hadden er de grootste lol mee. Wat wel erg apart was, is dat je daar heel dicht bij de dieren staat, ook de wilde. Zo zat er bij de tijgers, panters en leeuwen maar een dun hekje tussen en meter verder alleen wat houten balken waar je op kan leunen. Zou in Nederland dus niet kunnen he..
Weer terug naar huis en snel douchen en eten want we zouden gaan stappen. Na het douchen viel de stroom uit dus gezellig met een zaklampje en kaarsjes eten, hoe romantisch. Buiten was ook wel erg gaaf want je zag bijna niks waardoor de sterren juist heel duidelijk werden. Ik werd al bijna gelukkig want ja, huiswerk maken met een zaklampje, nee dat gaat niet! Maar helaas de stroom ging weer aan. Snel huiswerk maken, kijken of de make up die in t donker was bijgewerkt wel goed zat en op naar de stad. We gingen naar de zelfde club als de week ervoor en t was weer open bar dus dat betekend flor de caña en veel gezelligheid! De eigenaar wilde dat er mensen het zwembad in gingen en dat lukte. Nadat Merel er in was gegooid gingen dr al snel meer in en toen vonden Manou en ik dat we niet achter konden blijven dus hoppa met de kleren aan het zwembad in (spijkerbroek...). Was toch wel koud en we moesten de dag erna om 8 uur weer op school zijn dus om 2 uur toch maar met die natte billen de taxi in.

Vrijdag dus Spaans, wat niet erg soepel ging want misschien toch iets te veel flor de caña? Mn professor vond het gelukkig niet erg en de andere proffesoras waren ons aan het uitlachen (ik vond die zonnebril opzetten anders best slim).
's Middags gingen we als activiteit, ja heel grappig, coctails maken! Maken was oke maar drinken toch maar even niet. Hierna tas ingepakt voor t weekend en op tijd naar bed want..

...Zaterdag mochten we vroeg op. We hadden om kwart voor 7 bij het busstation zijn. Na wat gedoe want verkeerde busstation afgesproken toch in de bus naar Managua. In Managua overgestapt naar leon, dit was geen bus maar gewoon een auto waar veel mensen in passen. Ik en een ander meisje handig voorin en foto's maken van alles wat we onderweg zagen. O.a. de momotombo vulkaan. Na veel geruzie want er stond steeds een boom voor op t moment dat we de foto maakten, die stomme vulkaan dan toch op de foto gekregen! Verder was het ritje ook wel erg spannend. Het is maar een tweebaanse weg dus iedere keer als onze aardige, maar ongeduldige chauffeur iemand in wilde halen, zagen we wat verder op al een auto onze richting op komen. Maar gelukkig was onze chauffeur wel kundig en kan hij meerdere dingen tegelijkertijd, zoals autorijden bellen en eten, vraag me niet hoe. Eenmaal in Leon aangekomen op zoek gegaan naar ons hostel (bedankt voor de tip Patricia!) en daar ingecheckt. Om 1 uur stonden we weer klaar om te gaan en mochten we achter in een soort truck plaats nemen. Langzaam als ik ben zat ik achterin, niet erg handig want de weg die we opgingen was behoorlijk bobbelig. Was niet geasfalteerd (zand) en overal lagen grote stenen dus ik vloog steeds stukjes omhoog van t bankje af. Af en toe ook nog een tak op mn arm en in mn nek en tegenliggers waren ook erg grappig, want hoe gaat dat passen? Ook mochten we vast voorproeven op het stofhappen. Na betaald te hebben dat we het park in mochten verder naar de vulkaan: Cerro negro. Rondom Leon liggen veel vulkanen (iets in de 20 vertelde onze chauffeur) maar er is er maar 1 waar je hetgene wat we gingen doen op kan doen. Onder aan de vulkaan uitgestapt, veel water mee, je houten bord pakken en klimmen maar. Nou hebben wij wel vaker gewandeld vroeger en geklommen maar nog nooit en vulkaan, nog nooit met zo veel wind en nog nooit met zon bord. Gelukkig wel vaker gestopt, ook handig om foto's te maken, en uiteindelijk na een goede klimtocht van een uur kwamen we dan eindelijk boven. Bord neergegooid en genieten van het uitzicht. Daar boven op die vulkaan heb je heel mooi uitzicht op de andere vulkanen wat erg mooi is en we hebben ook nog de krater gezien. De vulkaan is nog actief maar ik leef nog dus die is niet uitgebarsten. Allemaal het mooie oranje, veel te grote pak aan, bord mee en na wat uitleg achter de gids aan. Merel en ik liepen voor op dus we mochten als eerste. Na nog een keer uitleg gekregen te hebben mochten we gaan: Vulcano boarding!! Wat was het gaaf en stiekem ook wel eng! Ik ging 51km/h van die berg af! Wat blijkbaar niks is want een ander meisje ging 75km/h maar die is wel goed gevallen en heeft nu allemaal wondjes op dr gezicht en armen en een blauwe plek waar je u tegen zegt. Mijn schade zijn twee kleine blauwe plekjes en die zijn van het dragen van het board dus ik ben blij! Weer terug de truck in en naar het hostel. 's Avonds zouden we uitgaan maar was helemaal gesloopt dus op tijd mn bedje in gegaan. Een aantal anderen zijn nog wel op stap gegaan. Op zondag nog wat geshopt en terug naar Granada. Lichtelijk geïrriteerd na al die irritante mensen op de busstations die je het liefst in hun bus slepen kwamen we dan aan. Een jongen ook wat geld lichter want zn portemonne was gejat in de bus toen hij sliep. Gelukkig niet veel.

Vanochtend na de laatste nacht in ons gastgezin kwam iemand van onstage ons ophalen. Na wat uitleg te hebben gekregen en onze spullen in het hostel gedropt te hebben op naar de stage. Helaas spreken ze geen van allen Engels dus moeten we het met onze mislukte Spaans gaan proberen te redden. Maar we blijven op maandagen Spaanse les krijgen dus hopelijk wordt het snel beter. Na de pauze weer terug naar stage en we zouden meelopen met claudia, de verpleegkundige die over de voorlichtingen gaat. Meelopen was het niet zozeer, meer wachten en hopen dat we iets konden gaan doen. We wilden best vragen of we iets konden doen of uitleg, maarja mn Spaans is dus niet zo best. Uiteindelijk gingen we dan naar een soort weeshuis en daar hebben we spelletjes gedaan met de jongeren. Wat dit met seksuele voorlichting had te maken? Daar ben ik nog niet uit. Volgens mij gaan we nog hele leuke dingen doen maar voorlopig wordt het ben ik bang vooral veel zitten en wachten. Het werken gaat hier allemaal niet zo snel en de beloftes worden iets te gemakkelijk gemaakt. We zullen het gaan zien!

Nu in het hostel lekker aan het waarbenjij.nuen en ruzie aan het maken met facebook (waarom gaan al mn fotos door elkaar?). En zo toch maar lekker mn bedje in.

Geen wist je dat deze keer, dar is dit verhaal veels te lang voor dat doe ik jullie niet aan.

Tot skypes of andere mogelijkheden van contact!

x
Nikki